Στην τραγωδία του Ευριπίδη Ηρακλής Μαινόμενος, ο ημίθεος ήρωας αφού:
1. Σκότωσε το λιοντάρι της Νεμέας
2. Αποκεφάλισε τη Λερναία Ύδρα
3. Αιχμαλώτισε το ελάφι της Κερύνειας
4. Σκότωσε τον Ερυμάνθιο Κάπρο
5. Καθάρισε του Σταύλους του Αυγεία
6. Σκότωσε τις Στυμφαλίδες Όρνιθες
7. Έπιασε τον ταύρο της Κρήτης
8. Άρπαξε τα άλογα του Διομήδη
9. Πήρε τη ζώνη της Ιππολύτης σκοτώνοντάς την
10. Άρπαξε τα βόδια του Γηρυόνη σκοτώνοντας τον Όρθρο
11. Πήρε τα μήλα των Εσπερίδων
Βρέθηκε στον Άδη, για τον 12ο και τελευταίο του Άθλο, να ανεβάσει στη γη τον Κέρβερο.
Όλοι θεώρησαν ότι δεν τα κατάφερε, αλλά εκείνος ξεγραμμένος επιστρέφει από τον Άδη, για να διαπιστώσει ότι το βασίλειο του έχει κλαπεί και η οικογένειά του (η σύζυγος, τα παιδιά και πατέρας του) είναι στο χείλος του θανάτου. Μανία τον κυριεύει και θέλει να τιμωρήσει όλους αυτούς που μηχανορράφησαν εναντίον του αλλά ακόμη περισσότερο τους φίλους και συμμάχους που – κατά την απουσία του και ενώ τους είχε ευεργετήσει – δεν στάθηκαν στην οικογένειά του και στον λαό του.
Αυτή του τη μανία εκμεταλλεύεται η Ήρα, την οποία διογκώνει, βρίσκοντας ευκαιρία να τον μειώσει μπροστά στους θεούς και να τον «δέσει» περισσότερο με την ανθρώπινή του φύση. Χάνει τον έλεγχο και λειτουργεί αυτοκαστροφικά, δολοφονώντας γυναίκα και παιδιά.
ΠΑΡΟΔΟΣ
Απολαμβάνοντας την παραγωγή των Τάγαρη & ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καραντζά και μετάφραση Mary Yossi (or Giosi) , δεν μπόρεσα να μην διακρίνω μια αναλογικότητα με τον καθημερινό, τολμώ να πω «μέσο» αθλητή – αθλούμενο και ξαναγράφω τον ΠΡΟΛΟΓΟ ως ΣΤΑΣΙΜΟ:
ΣΤΑΣΙΜΟ
Στην τραγωδία του Ήρωα της Καθημερινότητας, ένας αγωνιστής της ζωής που αθλείται αφού:
1. Ξεπέρασε το Λεόντιο δύσκολο οικογενειακό παρελθόν του
2. Αποκεφάλισε τη Λερναία Ύδρα των καθημερινών προβλημάτων στην Εργασία του
3. Αιχμαλώτισε φιλία-συντροφιά που φαινόταν άπιαστη
4. Σκότωσε τον Ερυμάνθιο Κάπρο της (κατά)Θλίψης
5. Καθάρισε τον κόπρο του Φόβου
6. Σκότωσε τις Στυμφαλίδες Όρνιθες της Αδικίας
7. Έπιασε τον ταύρο της Καριέρας
8. Άρπαξε τα άλογα της Οικονομικής κρίσης
9. Βγήκε από τη ζώνη της Ερημιάς
10. Άρπαξε τα βόδια του Γηρυόνη σκοτώνοντας την Αποτυχία
11. Πήρε τα μήλα των Εσπερίδων της καλής Οικονομικής κατάσταση
Βρέθηκε στον Άδη της ασθένειας, για τον 12ο και τελευταίο του Άθλο, να βγει από την κόλαση που δημιούργησε στην ζωή του και στην ζωή των γύρω του, το γεγονός ότι παραμέλησε τον εαυτό του.
Όλοι θεώρησαν ότι δεν θα τα καταφέρει, πάντα ήταν αδύναμος μπροστά στις απολαύσεις και απέναντι στην ανάγκη για καλή δίαιτα και άσκηση, αλλά εκείνος ξεγραμμένος επιστρέφει και επιβιώνει! Για να πετύχει τη μεγάλη αυτή στροφή, παραμελεί τα κεκτημένα της εργασίας, της οικογένειας και τα πλούτη του, κάτι που τον οδηγεί στο χείλος της καταστροφής. Μανία τον κυριεύει και με την αυτοπεποίθηση που έχει αποκτήσει, θεωρεί ότι δεν μπορεί να τον σταματήσει τίποτα, γεγονός που τον οδηγεί σε ενέργειες ασθενικά αντίθετες σε σώμα και πνεύμα.
Αυτή του τη μανία εκφράζεται σε υπερεκτιμημένη ιδέα για τις αντοχές της ανθρώπινης φύσης του, οδηγώντας τον στην αυτοκαταστροφή.
ΕΞΟΔΟΣ
Μπορούσε άραγε ο Ηρακλής μας να σωθεί ή η μοίρα του ήταν αναπόφευκτη?!
Ο άνθρωπος ως κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση Θεού δημιουργία.
Ημίθεος.
Με χαρίσματα αλλά και τη δυνατότητα να φτάσει το θεό.
Εδώ είναι και η παγίδα αλλά και η σωτηρία:
Ένα άνθρωπος αγγίζει τον θεό, σεβόμενος την ανθρώπινη φύση και τα όριά της, κρατώντας λοιπόν το μέτρο και την ισορροπία.
- Συχνά βρίσκω αθλητές μου να μεταφέρουν την αγωνιστική τους εργατικότητα από την καθημερινή ζωή στον αθλητισμό. Εξαιρετική μέθοδος για να εξελιχθεί κάποιος αθλητικά, αφού είναι από τους λίγους τομείς της ζωής που υπάρχει απόλυτη δικαιοσύνη: Στον αθλητισμό όσο εργαστείς, τόσο θα πετύχεις.
- Επειδή όμως ο αθλητισμός είναι υγεία και όχι αυτοσκοπός, πρέπει να σεβαστεί το φθαρτό σώμα και τα όρια την ανθρώπινης φύσης.
Όταν δεν το κάνει, όταν μανία και έπαρση οδηγούν στο να χάνεις τον έλεγχο του «υγιούς μέτρου» τα αποτελέσματα είναι καταστροφικά.
Ναι, μπορούσε να σωθεί ο Ηρακλής.
Ναι, μπορεί να σωθεί ο αθλητής.
Αν έφτανε νωρίτερα ο φίλος του και συναγωνιστής Θησέας.
Αν συμβουλευόταν νωρίτερα τον φίλο και συναγωνιστή του, τον προπονητή του.
Σε μια ζωή γεμάτη άθλους, είναι πολύ δύσκολο να τα καταφέρουμε μόνοι μας σε όλους τους τομείς. Δεν υπάρχουν ούτε οι αναγκαίοι πόροι, ούτε οι γνώσεις, ούτε μεγάλα περιθώρια για λάθη, μιας και μιλάμε για την ίδια την μικρή φθαρτή ζωή μας.
Έγκαιρα πρέπει να εμπιστευτούμε αυτούς που βρίσκονται κοντά και έχουν αποδείξει – πως η στράτευσή τους είναι στο πλευρό μας, στο πλευρό της υγείας, από το παρελθόν προς το μέλλον και όχι ευκαιριακά.
Coach Nikolaos Valsamakis – Sports.Systems
Ένας λάτρης της ελληνικής παιδείας και του Θεάτρου ως Διδασκαλία
12 Χρόνια των 3600 αθλητών και συνεχίζουμε
